نگهداری از ۹۹ کتاب نایاب ترجمه انگلیسی شاهنامه فردوسی در کتابخانه آستان قدس رضوی رئیس‌جمهور در پیامی برای روز بزرگداشت فردوسی: زبان فارسی آینه فرهنگ مشترک اقوام ایران‌زمین است رئیس انجمن آثار و مفاخر کشور: شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی شناسنامه‌ای از اصالت و هویت ما است یک کتاب جادویی برای فردوسی در نمایشگاه تهران | شاهنامه سه بعدی ویژه کودکان برای نخستین بار رونمایی شد + فیلم مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی برگزار شد (۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴)+فیلم علی‌محمد مؤدب: شعر، جان‌پناه تمدن ایرانی است | بازآفرینی فردوسی‌ها مانع اسیدپاشی فرهنگی می‌شود تشویق ۵ دقیقه‌ای برای «ماموریت غیرممکن» تام کروز نقدپذیری به سبک فراستی؛ «هیچی، مزخرف می‌گویند» فروش ۳۵۰ میلیاردی در سی و ششمین نمایشگاه کتاب تهران اعتراض کارکنان جشنواره فیلم کن به وضعیت حقوقی خود نام‌آوران شاهنامه بر روی پرده تبارشناسی آمدند ابراز همدردی و اظهارات رئیس صداوسیما در بازدید از محل انفجار بندر شهید رجایی بندرعباس معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری خراسان رضوی تأکید کرد: لزوم احیای سازمان کشور‌های فارسی‌زبان با محوریت مشهد معاون سیاسی استانداری خراسان رضوی: نباید بین هویت ملی و مذهبی تقابل ایجاد کرد | شاهنامه ظرفیتی مغفول در گردشگری فرهنگی رئیس انجمن نسخ خطی ایران از روشی جدید برای تعیین قدمت اسناد خبر داد نقالی، صدای امروزِ فردوسی | گفت‌وگو با پریسا سیمین‌مهر، نقال بین‌المللی شاهنامه فردوسی یاحقی: شاهنامه با نقش‌آفرینی در ساخت هویت فرهنگی ایرانیان، از دیگر آثار متمایز شده است + فیلم
سرخط خبرها

خاطره عجیب پژمان بازغی از پشت صحنه فیلم «دوئل» | نزدیک بود کار به تخلیه چشمانم برسد

  • کد خبر: ۱۶۵۷۶۸
  • ۰۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۳۶
خاطره عجیب پژمان بازغی از پشت صحنه فیلم «دوئل» | نزدیک بود کار به تخلیه چشمانم برسد
پژمان بازغی از چهره‌های شناخته شده سینما و تلویزیون است که حضورش در فیلم‌های متعدد از جمله فیلم دوئل خاطرات زیادی برایش به یادگار گذاشته است.

به گزارش شهرآرانیوز، حضور پژمان بازغی در فیلم «دوئل» به عنوان یکی از فیلم‌های مهم دفاع مقدس خاطره‌ای عجیب برای او به یادگار گذاشته است:

«دوئل خاطرات فراوان داشت. سختی‌های خودش را داشت. در آبان ماه بود منطقه‌ای که کار می‌کردیم برف می‌آمد با یک پیراهن مجبور بودیم در زیر باران بازی کنیم.  البته که گروه تهیه و تولید دوئل خیلی سعی کردند فضا را مهیا کنند، اما به هر حال فضای فیزیکی و میدانی هیچ‌وقت مهیا نمی‌شد، چون در فضای باز کار می‌کردیم.

در پشت صحنه این فیلم اتفاقی افتاد که نزدیک بود به تخلیه چشمانم منجر شود. ماجرا از این قرار بود؛ یک روز سر صحنه بعد از تحمل دو ساعت و نیم گریم، داریوش صادقیان می‌خواست در چشم من لنز بگذارد که متوجه شد لنز از چشم من بیرون می‌آید. وقتی زیر نور آن را نگاه کردیم دیدم که لنز پاره شده بود. کلی هنرور داشتیم و آفتاب داشت غروب می‌کرد و فرصت نبود تا لنز دیگری جایگزین کنیم. از آقای درویش پرسیدم صحنه‌ای که می‌خواهیم بگیریم چقدر است و ایشان گفتند ۱۵ ثانیه. گفتم باشد بگیریم. من پلک نمی‌زنم. بعد‌ها متوجه شدم اگر پلک می‌زدم و آن لنز به پشت چشم من می‌رفت باید چشمم را تخلیه می‌کردند که این اتفاق نیفتاد.

آن روزگار ما شور دیگری داشتیم و الان در سینمابدین شکل نیست.»

منبع: تسنیم

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->